آدمهای بی تفاوت ،همیشه بی تفاوت نبوده اند.
روزی ، جایی ،
برای کسی تمام احساسشان را گذاشته اند و ندیده ،
حرفهایشان را زده اند و نشنیده ،
آنقدر که به مرز بی حسی مطلق رسیده اند
جایی که حتی خودشان را یادشان نیست ،
جایی که دیگر حرفی برای گفتن ندارند!
بی توجهی آدمها را بی توجه میکند ، حتی به خودشان !
و این یعنی یک فروپاشی مزمن ،
یعنی ؛ یک مرگ تدریجی...